Wielostrzały

Wielostrzały to inaczej kilka strzałów oddanych w krótkim czasie do jednego celu. Stosuje się je zwykle w celu zwiększenia siły obalającej w porównaniu z pojedynczym strzałem. Są też bardzo pomocne w procesie treningowym, do weryfikacji poprawności chwytu pistoletowego, panowania nad odrzutem i podrzutem broni, czy zachowania naturalnego punktu celowania. Często stosuje się je w drillach strzeleckich, w testach kompetencyjnych, czy w przebiegach strzeleckich na zawodach.

Wielostrzały zwiększają siłę uderzeniową
Wielostrzały zwiększają siłę uderzeniową

Podczas prowadzenia ognia kluczowa jest nie tylko celność strzałów, ale również siła obalająca uderzenia. Od dawna prowadzono dyskusje, jakie właściwości powinien mieć nabój, żeby skutecznie zatrzymać przeciwnika. Opinie różniły się między innymi w wyniku doświadczeń poszczególnych kultur w czasie prowadzonych walk. W Stanach Zjednoczonych, na podstawie doświadczeń na Filipinach, skłaniano się do naboi o dużych kalibrach, jak .45 ACP. Tymczasem w Europie popularność zdobyły naboje 9 mm Parabellum.

Z czasem standard europejski objął praktycznie cały świat, ale dyskusje rozgorzały na nowo po słynnej strzelaninie w Miami. Zauważono wówczas, że nawet śmiertelne obrażenia w wyniku postrzałów nie gwarantują natychmiastowego wyeliminowania przeciwnika z prowadzonych przez niego działań. W odpowiedzi a potrzebę naboju o lepszych właściwościach obalających opracowano nabój 10 mm Auto. Jednak opanowanie broni przy tak dużym podrzucie okazało się nieoptymalne. w efekcie, powstał nabój .40 S&W (poprzez skrócenie łuski z wcześniejszego rozwiązania), a później .357 SIG (poprzez zmniejszenie średnicy pocisku w naboju .40 S&W).

Rozwiązania te nie przyjęły się jednak na dobre, z dwóch powodów. Po pierwsze, większe naboje zajmowały więcej miejsca w magazynku, przez co mniej amunicji mogło znajdować się w obrębie broni. Po drugie, większy odrzut i podrzut utrudniał szybkie i precyzyjne prowadzenie ognia. Ostatecznie, pozostano przy nabojach 9 mm Parabellum, ale do niektórych zastosowań zmodyfikowano technologię pocisków (pociski grzybkujące). Zauważono przy tym, że mając więcej naboi w magazynku, można stosować wielostrzały dla zwiększenia siły obalającej prowadzonego ognia.

Najprostszym wielostrzałem jest dublet strzelecki, który składa się z dwóch strzałów. Można realizować go na dwa sposoby.

  • W pierwszym rozwiązaniu każdy z dwóch strzałów jest poprzedzony precyzyjnym celowaniem, ale są one oddawane możliwie najszybciej po sobie.
  • W drugim rozwiązaniu precyzyjnie oddawany jest pierwszy strzał, a przy drugim strzelec bazuje na sprężystości mięśni, które po wystrzale szybko wracają do położenia początkowego.

Drugi sposób jest mniej dokładny, ale wyraźnie szybszy. Z tego względu sprawdza się w strzelectwie praktycznym.

Wielostrzały można wykonywać, tak samo jak dublety, tymi dwiema metodami.