Niepowodzenie związane z nabojem 10 mm Auto były inspiracją do opracowania nowego rozwiązania. Zbyt duży odrzut w poprzednim przypadku pokazywał, że nowy nabój musi być nieco mniejszy, jednocześnie miał być większy od popularnego 9×19 Parabellum. Tak powstał nabój .40 S&W.

Nabój .40 S&W - opakowanie
Nabój .40 S&W – opakowanie

Nowy nabój powstał przez skrócenie łuski swojego protoplasty. W efekcie, mniej było miejsca na naważkę prochu. Ponadto, stosowano nieco mniejsze, lżejsze pociski.

Ostatecznie, energia początkowa nabojów .40 S&W mieści się zazwyczaj w przedziale: 540-660 J. Te wartości energii są zbliżone raczej do 9×19 Parabellum. Stosowane są za to pociski o masie około 11 g, czyli cięższe niż w 9×19 Parabellum, ale lżejsze niż w 10 mm Auto.

Warto podkreślić przy okazji, dlaczego w powyższych informacjach znajdują się przedziały wartości, albo wartości przybliżone. Otóż, każdy nabój definiuje pewne parametry bazowe. Niezmienne są tak naprawdę tylko wymiary geometryczne łuski. Można w niej umieścić bardzo różne pociski, nie tylko o różnej masie, ale też o różnej konstrukcji. Można zastosować różne rodzaje prochu strzelniczego oraz różne jego naważki. Oby tylko proch zmieścił się w łusce, pod pociskiem i oby nie zostało przekroczone maksymalne ciśnienie podczas jego spalania. Nawet spłonki mogą mieć różną twardość i energię ładunku inicjującego.

To wszystko sprawia, że parametry naboju można kształtować niemal dowolnie, trzymając się tylko w określonych przedziałach. Jest to szczególnie ważne dla osób, które samodzielnie wytwarzają amunicję do swojej broni. Ustawa o broni i amunicji pozwala na to w przypadku niektórych pozwoleń na broń (na przykład pozwolenia do celów sportowych). Wytwarzanie amunicji nazywa się jej elaboracją.

W efekcie, obydwa naboje mogą mieć niemal identyczne właściwości, jeśli tak zostaną dobrane ich szczegółowe wielkości. Różnicą będzie wówczas tylko średnica pocisku. W pierwszym przypadku to 10 mm, a w drugim 9 mm. Ma to znaczenie w kontekście oddawania energii do celu. Większa średnica poprawia właściwości obalające. Jednak w przypadku stosowania pocisków grzybkujących ta różnica może się zacierać, ponieważ średnica pocisku zmienia się po uderzeniu w cel.

Ostatecznie, nabój .40 S&W nie zyskał dużej popularności. Istnieje kilka konstrukcji pistoletów zasilanych właśnie nim, ale nie są zbyt popularne.

Brak popularności wynikał prawdopodobnie z powodów podanych powyżej. Rozwój technologii pocisków i prochów sprawił, że popularny nabój 9×19 Parabellum oferuje bardzo podobne parametry. Przy tym jest tańszy od naboju .40 S&W i nieco mniejszy, więc więcej amunicji zmieści się w magazynku.