Magazynek

Magazynek służy do przechowywania naboi w obrębie broni oraz do ich podawania w pobliże komory nabojowej w celu ich załadowania przez zamek do komory nabojowej.

Każdy magazynek jest przeznaczony do jednego rodzaju amunicji, na przykład do 9 mm x 19 Parabellum, albo do .45 ACP. Wyróżnia się kilka charakterystycznych cech magazynków.

Magazynek pistoletu P365 wypełniony nabojami 9 mm x 19 Parabellum
Magazynek pistoletu P365 wypełniony nabojami 9 mm x 19 Parabellum

Pojemność określa, ile naboi może zmieścić się w magazynku. Pistolety pełnowymiarowe mają ich około 18, kompaktowe około 15, subkompaktowe 10, a powiększone magazynki nawet po 20 i więcej.

Teoretycznie, magazynek powinien zmieścić się w rękojeści pistoletu, stąd powiązanie pojemności z wielkością broni. W praktyce, magazynki mogą wystawać. Na przykład do broni subkompaktowej często kupuje się magazynki w różnych rozmiarach i dobiera je w zależności od ubioru i możliwości ich ukrycia pod odzieżą danego dnia. W przypadku dłuższych wersji, wystająca część może służyć jako przedłużenie rękojeści i podparcie pod najmniejszy palec dłoni strzelca (jeśli pierwotna długość rękojeści jest dość krótka i może utrudniać wygodne chwycenie pistoletu).

Duże znaczenie w kontekście pojemności ma wielkość naboju. Dobrze to widać na konstrukcjach broni, które występują w różnych kalibrach. Jeśli wymiary pistoletu i magazynka pozostają niezmienne, dużych nabojów .45 ACP zmieści się o 2-3 mniej, niż nieco mniejszych 9 mm Parabellum.

W większości współczesnej broni bojowej królują magazynki dwurzędowe. Oznacza to, że w środku znajdują się dwa rzędy nabojów. Rzędy te zaczynają się zazębiać w górnej części magazynka, żeby na samej górze wystawał już tylko jeden nabój. Taki układ pozwala na zwiększenie ilości amunicji w obrębie broni. Jest jednak możliwy w przypadku mniejszych i średnich naboi, w tym najpopularniejszego 9 mm Parabellum. Jednak duże naboje, jak na przykład .45 ACP, umieszcza się zwykle w magazynkach jednorzędowych.

W pistoletach obronnych, o mniejszych wymiarach, przeznaczonych do skrytego noszenia, często stosuje się magazynki jednorzędowe nawet w przypadku standardowej amunicji 9 mm Parabellum. Dzięki temu rękojeść (jak i cała broń) jest węższa. Od kilku lat pojawiają się jednak konstrukcje, w których udaje się zastosować wariant dwurzędowy, przy jednoczesnym zachowaniu ograniczonej szerokości. Naboje na całej długości magazynka mogą być wówczas ułożone w dwóch rzędach, ale lekko zazębiających się.

Stopka magazynka to jego spodnia część, która wystaje z rękojeści. Zwykle jest demontowalna i stanowi jednocześnie otwór technologiczny do umieszczenia w środku sprężyny i podajnika. Oprócz zasklepiania otworu od dołu może pełnić jeszcze kilka innych funkcji.

  • W broni subkompaktowej, w której rękojeść bywa bardzo krótka i zwykle nie mieści całej dłoni strzelca, stopka magazynka często zawiera przedłużenie przedniej części rękojeści. Jest to rodzaj podparcia pod mały palec dłoni strzelca.
  • Może stanowić również przedłużenie całego magazynka, co zwiększa jego pojemność.
  • Często stopka pełni też funkcję ozdobną i bywa dobierana indywidualnie w zależności od upodobań estetycznych posiadacza broni.
  • Stopka może również dociążać całą broń, co poprawia jej bezwładność i ogranicza podrzut pistoletu.
Wystająca stopka stanowi przedłużenie przedniej części rękojeści
Wystająca stopka stanowi przedłużenie przedniej części rękojeści

Zadaniem donośnika jest przesuwanie naboi w górę. Magazynek podaje naboje w pobliże komory nabojowej i dlatego przez cały czas jeden nabój musi wystawać w górnej części. Jego działanie jest podobne do tłoka przesuwającego się w górę w czasie wykorzystywania kolejnych naboi oraz w dół w czasie ładowania magazynka.

Zazwyczaj, pistolety wyposaża się w mechanizm blokujący zamek w tylnym położeniu, jeśli magazynek jest pusty. Mechanizm ten jest aktywowany przez specjalną wypustkę w popychaczu, która unosi blokadę.

Sprężyna znajduje się pomiędzy donośnikiem a stopką. Dzięki temu, wywiera stały nacisk na donośnik, kierując go do góry. Nawet, kiedy magazynek jest pusty, występuje wstępne napięcie sprężyny, żeby jej siła nigdy nie była zbyt mała.

Dużo pytań i wątpliwości dotyczy zwykle żywotności tej sprężyny. Na przykład, czy traci ona swoje właściwości, jeśli przechowujemy amunicję na stałe w magazynku (wówczas sprężyna jest na stałe ściśnięta). Otóż nie jest to największy problem ograniczający jej żywotność. Większy wpływ na zużycie ma częsta praca sprężyny, a więc sytuacja, w której ładujemy i opróżniamy magazynek. Samo przechowywanie naboi w magazynku powoduje bardzo powolne zużycie sprężyny. Nie traci ona swojej przydatności nawet przez kilka lat.

W górnej części magazynek ma otwór. Jest on częściowo zasklepiony w taki sposób, żeby naboje nie mogły zostać wypchnięte w górę. Ich jedyna droga wyjścia jest skierowana w przód. Dzięki temu element zamka, zahaczając o nabój w czasie ruchu w przednie położenie, może wysunąć go z magazynka i wsunąć do komory nabojowej. Takie usytuowanie naboi gwarantują dwie blaszki po bokach otworu, nazywane szczękami.

Magazynek ma często otwory tylnej ściance. Jest to rodzaj wizjerów, przez które widać, w których miejscach znajdują się naboje. Obok otworów umieszcza się nieraz numery, które wskazują dokładną liczbę naboi w środku.

W większości przypadków magazynki wykonuje się ze stali. Stopki są natomiast z tworzywa sztucznego, albo metalowe. Czasami stalowy korpus umieszcza się dodatkowo w plastikowej osłonie.

Przy doborze materiałów ważna jest wytrzymałość na uderzenia. Magazynek bardzo często upada na ziemię w czasie jego szybkiej wymiany. Niejednokrotnie upada wówczas na twarde, skaliste podłoże. Nie może być podatny na zniszczenia w takich warunkach.