Amunicja pistoletowa

Amunicja pistoletowa może być porównana do amunicji rewolwerowej, karabinowej lub pośredniej. W tym artykule zestawimy sobie cechy charakterystyczne dla naboi do pistoletu.

Wymiany naboi pistoletowych

W pistolecie naboje są umieszczane w magazynku, który znajduje się w rękojeści. Rękojeść ma ograniczone wymiary, żeby strzelcy mogli wygodnie chwytać ją dłonią. Dlatego amunicja pistoletowa nie może mieć zbyt dużych wymiarów. Największym ograniczeniem jest długość naboju.

Średnica może być dość duża, ale po przekroczeniu pewnej wartości naboje w magazynku muszą być ułożone w jednym rzędzie (na przykład w naboju .45 ACP). Przy mniejszych średnicach zmieszczą się dwa rzędy naboi, dzięki czemu magazynek pomieści więcej amunicji.

Kryza w nabojach do pistoletu

Automatyka pistoletu po każdym strzale usuwa łuskę z komory nabojowej, żeby na jej miejsce podać kolejny nabój. Usuwanie łuski realizuje mechanizm wyrzutowy. W tym celu łuska w tylnej części ma specjalny karb, nazywany kryzą łuski. O tę kryzę zaczepia się pazur wyciągu.

W czasie ruchu zamka w tylne położenie pazur wyciąga łuskę w tył, zaczepiając z prawej strony łuski. Poruszająca się w ten sposób łuska uderza o wyrzutnik umieszczony z kolei z lewej strony. Zestawienie siły pazura wyciągu (z prawej strony, skierowanej w tył) i siły reakcji wyrzutnika (z lewej strony, skierowanej w przód) powoduje wystąpienie momentu siły, który działa na łuskę. To nadaje łusce ruch obrotowy i tym samym wyrzuca łuskę, przez okno wyrzutowe, które znajduje się z prawej strony.

Amunicja pistoletowa a rewolwerowa

W rewolwerach nie ma ograniczeń związanych z długością naboju. Jedynie ich średnica jest ograniczona, żeby jak najwięcej naboi zmieściło się w bębnie.

Ponadto, nie występuje w nich kryza z tyłu łuski, ponieważ w rewolwerze nie ma mechanizmu wyrzutowego. Łuski pozostają w bębnie po strzale i są usuwane ręcznie przez strzelca. Za to w tylnej części łuski znajduje się kołnierz, na którym nabój opiera się po umieszczeniu go w bębnie.

Niektóre rewolwery są przystosowane do strzelania amunicją pistoletową, na przykład nabojem 9×19 Luger. Przykładem może być rewolwer CHIAPPA Rhino w jednej z kilku swoich wersji.

Amunicja pistoletowa a karabinowa

Amunicja karabinowa jest zdecydowanie dłuższa od pistoletowej. Typowy nabój karabinowy (7,92 × 57 mm Mauser) ma długość 80,5 mm, czyli ponad 8 cm. Energia początkowa pocisku wynosi około 4000 J.

Naboje pistoletowe mają taką samą kryzę na końcu łuski, jak naboje karabinowe. Różnica w kształcie występuje jednak w przedniej części łuski. Znajduje się tam zwężenie, tak zwana szyjka łuski. W efekcie, średnica pocisku jest znacznie mniejsza od średnicy całego naboju.

Istnieje jednak amunicja pistoletowa z podobną szyjką. Mowa o naboju .357 SIG. Jest to odpowiednik rewolwerowego naboju .357 Magnum, ale przeznaczony do zasilania pistoletów. Dlatego, nabój został skrócony względem Magnum i poszerzony. Pocisk natomiast pozostał taki sam jak w naboju Magnum, więc powstała potrzeba zwężenia łuski w miejscu osadzenia pocisku.

Pociski w amunicji karabinowej są wyraźnie dłuższe i mają charakterystyczny zaostrzony czubek.

W broni długiej wyróżnia się też karabinki, czyli nieco krótsze karabiny, zasilane mniejszą amunicją. Jest to amunicja pośrednia, o wymiarach większych niż amunicja pistoletowa, ale mniejszych niż karabinowa. Kształt naboi pośrednich (oprócz mniejszej ogólnej wielkości) jest podobny do nabojów karabinowych.

Istnieją jednak karabinki zasilane amunicją typowo pistoletową, zwykle nabojem 9×19 Parabellum. Nazywane są zwyczajowo: PCC, czyli: karabin na amunicję pistoletową (ang. Pistol Caliber Carabin).

Amunicja pistoletowa – przykłady

Do najbardziej znanych naboi pistoletowych należą:

Wiele pistoletów sportowych jest też zasilanych amunicją bocznego zapłonu w postaci naboju .22 Long Rifle. Trudno jednak powiedzieć, czy jest to typowa amunicja pistoletowa. Ma bowiem kołnierz charakterystyczny dla naboi rewolwerowych. Występuje najczęściej w pistoletach, ale można ją też spotkać w rewolwerach oraz w karabinkach.