Amunicja bocznego zapłonu

Amunicja bocznego zapłonu charakteryzuje się umieszczeniem materiału inicjującego w bocznej krawędzi łuski, dookoła jej denka. W konsekwencji, iglica nie uderza w środek denka (jak w nabojach centralnego zapłonu), tylko w brzeg denka łuski.

W amunicji bocznego zapłonu nie ma więc typowej spłonki, jako oddzielnego elementu naboju. Jest natomiast materiał inicjujący, bo bez niego nie nastąpiłby wystrzał.

Amunicja bocznego zapłonu – charakterystyka

W efekcie uproszczonego zapłonu, naboje są bardziej awaryjne. To znaczy, że częściej zdarzają się niewypały. W związku z tym nie za bardzo nadają się do ochrony osobistej, czy zastosowań bojowych.

Doskonale sprawdzają się natomiast w sporcie, szczególnie w strzelectwie precyzyjnym. Strzały padają tam pojedynczo, nie stosuje się dubletów, ani wielostrzałów.

Zwykle naboje tego typu charakteryzują się małym kalibrem i małą energią. Są to dobre parametry do sportu precyzyjnego.

Najbardziej typowy nabój bocznego zapłonu

W praktyce, jeden model naboju jest obecnie najpopularniejszy: .22 LR, gdzie skrótowiec LR rozwija się do słów Long Rifle. Stosuje się go w pistoletach i karabinach, a nawet w niektórych rewolwerach.

Kaliber .22 oznacza 0,22 cala, czyli około 5,6 mm. Całkowita długość naboju wynosi: 25,4 mm, a masa pocisku: od 1,3 do 3,9 g. Energia wynosi: od 120 J do 275 J. Pociski są wykonane z ołowiu, zazwyczaj bez miedzianego płaszcza. Pocisk jest wówczas pokryty smarem.

Specjalna konstrukcja pistoletu

Charakterystyczną cechą pistoletów przeznaczonych do amunicji bocznego zapłonu jest oczywiście iglica uderzająca w krawędź denka łuski. Iglica wciąż jednak porusza się w kierunku: przód-tył, tak jak w pistoletach centralnego zapłonu.

Ze względu na małą energię strzału, w budowie tego typu broni nie stosuje się skomplikowanych mechanizmów ryglowania lufy. Lufa zamocowana jest nieruchomo względem szkieletu. Stosuje się wówczas tak zwany zamek swobodny. Zamyka on wejście do komory nabojowej głównie za pomocą swojej bezwładności.

Pomimo małych wymiarów samych naboi, stosuje się zwykle magazynki jednorzędowe. Zazwyczaj nie mieści się w nich więcej niż 10 naboi. Jest to całkowicie wystarczające do strzelectwa statycznego.