Wyprowadzanie broni na cel

Wyprowadzanie broni na cel polega na przejściu z pozycji gotowości (dowolnego rodzaju gotowości) do postawy strzeleckiej, w której broń jest skierowana na cel. Używa się też określenia: prezentacja broni.

Wyprowadzanie broni na cel
Wyprowadzanie broni na cel

Wyprowadzenie broni na cel jest etapem tak zwanego ciągu kaburowego, choć zgrabniej brzmi określenie: dobycie i prezentacja broni. Czynności te obejmują: odsunięcie ubrania (przy skrytym noszeniu broni), chwycenie rękojeści i wysunięcie broni z kabury, a następnie dołożenie drugiej ręki i zbudowanie chwytu przy jednoczesnym wyprowadzaniu broni w kierunku celu. W końcowej fazie wyprowadzania pistoletu często następuje już strzał.

Czynność prezentacji broni wykonują też strzelcy, którzy podnoszą broń ze stolika. Naturalnie, po załadowaniu i przeładowaniu pistoletu, przechodzą oni do postawy wysokiej gotowości. W tej postawie przygotowują się do strzału (na przykład czekają na sygnał do strzału). Wówczas, muszą wyprowadzić broń przed siebie, na cel.

Prezentacja broni na cel nie polega tylko na wyciągnięciu rąk przed siebie i uniesieniu pistoletu. Chodzi przede wszystkim o trajektorię, po której będzie poruszała się broń. W strzelaniu dynamicznym upływa bardzo krótki czas od sygnału do oddania strzału. Nie ma czasu, żeby wyprowadzić broń i dopiero wtedy rozpocząć celowanie, a następnie pracę na języku spustowym. Czynności te wykonuje się jednocześnie. Wykorzystuje się w tym celu pamięć mięśniową i naturalny punkt celowania. Dzięki temu broń automatycznie kieruje się w okolice celu. Dodatkowo, koryguje się jej ustawienie za pomocą przyrządów celowniczych. Jednak ta czynność ma miejsce w trakcie przemieszczania pistoletu do przodu. Właśnie dlatego, podczas prezentacji broni musimy unieść ją jak najszybciej na wysokość wzroku, a później, nieco wolniej, kierować ją do przodu. W praktyce, trajektoria ruchu przypomina położoną parabolę.

Ponadto, w pozycji wysokiej gotowości (przed prezentacją broni) wstępnie budujemy chwyt pistoletu. Jednak w niektórych technikach chwyt ten zaciskamy dopiero podczas przemieszczania broni do przodu.

Wymienia się zwykle dwa częste błędy.

  • Unoszenie broni zbyt wysoko. Wyprowadzanie broni na cel powinno przebiegać w taki sposób, żeby pistolet nawet na chwilę nie znalazł się powyżej linii naszego wzroku. Po pierwsze, zasłoni nam to cel, a po drugie, uniemożliwi celowanie w trakcie przemieszczania broni w przód. Błąd ten nazywany jest czasami „wędkowaniem”, ponieważ przypomina czynność zarzucania wędki: najpierw w górę, a potem w przód i lekko w dół.
  • Zbyt późne uniesienie broni na wysokość wzroku. W efekcie, broń wyskakuje nam na cel z dołu. Zatrzymujemy ją i stabilizujemy, zanim będziemy mogli spojrzeć na przyrządy celownicze. W ten sposób również uniemożliwiamy sobie celowanie w trakcie prezentacji broni.