Sport strzelecki

Sportem jest ogół aktywności fizycznej, która wpływa na sprawność fizyczną i umysłową, stosunki społeczne lub wyniki sportowe. Sport strzelecki jest więc oczywiście jednym z przejawów sportu.

W sensie formalnym natomiast, zasady organizacyjne w sporcie są opisane przez Ustawę o sporcie. Definiuje ona między innymi pojęcia klubów sportowych oraz związków sportowych. Zgodnie z Ustawą o sporcie, każdy związek sportowy jest odpowiedzialny za jedną dziedzinę sportu. W Polsce za sport strzelecki jest odpowiedzialny Polski Związek Strzelectwa Sportowego (PZSS).

Sport strzelecki często myli się ze strzelectwem sportowym.
Sport strzelecki często myli się ze strzelectwem sportowym.

Strzelectwo sportowe jest najbardziej klasycznym przejawem sportu strzeleckiego. Obejmuje bowiem konkurencje spotykane w rywalizacji międzynarodowej, między innymi konkurencje olimpijskie. Zasady organizacji zawodów wynikają natomiast z wymagań ISSF (International Shooting Sport Federation).

Sport strzelecki obejmuje jednak znacznie więcej elementów, niż samo strzelectwo sportowe.

  • Strzelectwo sportowe – klasyczne strzelectwo, oparte na przepisach ISSF. Często utożsamia się je ze strzelectwem precyzyjnym, choć nie jest to do końca ścisłe powiązanie.
  • Strzelectwo dynamiczne – strzelectwo odwzorowujące realne sytuacje użycia broni, oparte na przepisach IPSC, IDPA, PiRO itp.
  • Strzelectwo czarnoprochowe – realizujące zawody z użyciem broni czarnoprochowej, oparte na przepisach MLAIC.
  • Strzelectwo westernowe – oparte na przepisach SASS.
  • Strzelectwo długodystansowe – oparte na przepisach WBSF.
  • Strzelectwo kurkowe – oparte na przepisach Bractw Kurkowych.
  • Strzelectwo osób z niepełnosprawnościami, w tym osób niewidomych i słabowidzących.

W ramach sportu strzeleckiego wyróżnia się tylko trzy dyscypliny sportowe:

  • pistolet (jako ogół broni krótkiej, w tym: rewolwery lub pistolety maszynowe),
  • karabin (jako ogół broni długiej z gwintowaną lufą, w tym: karabinki oraz PCC),
  • strzelba gładkolufowa.

W ramach powyższych dyscyplin mogą istnieć setki konkurencji strzeleckich.

Podstawową jednostką organizacyjną w sporcie jest klub sportowy. Członkami klubów są zawodnicy lub przyszli zawodnicy. W przypadku strzeleckich klubów sportowych muszą oni odbyć miesięczny staż w klubie, następnie zdać egzamin na patent strzelecki i zawnioskować o przydzielenie licencji zawodniczej. W ten sposób, stają się pełnoprawnymi zawodnikami, mogą brać udział w rywalizacji sportowej, a ich wyniki są zaliczane w oficjalnych komunikatach z zawodów. Utrzymanie licencji wymaga wyrobienia odpowiedniej liczby startów w zawodach w każdym roku kalendarzowym.

Kluby sportowe są zrzeszone w wojewódzkich związkach strzeleckich, a te należą do Polskiego Związku Strzelectwa Sportowego. W ten sposób poszczególni zawodnicy należą do PZSS.

Oprócz legitymacji zawodniczej mogą oni ubiegać się o następujące uprawnienia:

  • prowadzący strzelanie,
  • sędziego strzelectwa sportowego (na poziomie czterech klas sędziowskich),
  • sędziego strzelectwa dynamicznego (również na poziomie czterech klas sędziowskich),
  • instruktora sportu strzeleckiego,
  • trenera sportu strzeleckiego (na poziomie trzech klas trenerskich).

Uprawnienia prowadzącego strzelanie są ważne nie tylko wewnątrz PZSS. Są to uprawnienia, o których wspomina Rozporządzenie w sprawie wzorcowego regulaminu strzelnicy. Tymczasem, uprawnienia instruktora strzelectwa mają charakter wewnętrzny. Niestety, większość Wydziałów Postępowań Administracyjnych podczas wydawania pozwolenia na broń do celów szkoleniowych kieruje się legitymacją instruktora PZSS. Wymagają ukończenia takiego kursu, choć nie mają do tego podstaw.

PZSS określa nie tylko warunki uzyskiwania poszczególnych kompetencji przez swoich członków, ale również warunki, które muszą spełniać kluby strzeleckie.