Pozwolenie na broń do ochrony osobistej

Pozwolenie na broń do ochrony osobistej jest jednym z ośmiu rodzajów pozwoleń wymienionych w Ustawie o broni i amunicji. Jest też jednym z dwóch pozwoleń, przy których urzędy podejmują decyzję uznaniową. Oznacza to, że urzędy (Wydział Postępowań Administracyjnych Wojewódzkiej Komendy Policji) nie mają obiektywnych wytycznych w kwestii podejmowanej decyzji.

Pozwolenie na broń do ochrony osobistej dotyczy głównie broni krótkiej
Pozwolenie na broń do ochrony osobistej dotyczy głównie broni krótkiej

W Ustawie zostały wymienione następujące rodzaje broni dostępne na pozwolenie na broń do ochrony osobistej:

  • broń palna bojowa w postaci pistoletów lub rewolwerów centralnego zapłonu o kalibrach od 6 mm do 12 mm,
  • broń palna gazowa w postaci pistoletów lub rewolwerów centralnego zapłonu o kalibrach od 6 mm do 12 mm,
  • broń palna alarmowa w postaci pistoletów lub rewolwerów centralnego zapłonu o kalibrach od 6 mm do 12 mm,
  • przedmioty przeznaczone do obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej o średniej wartości prądu w obwodzie przekraczającej 10 mA,
  • miotacze gazu obezwładniającego.

Oznacza to, że na pozwolenie tego typu nie można mieć broni długiej (na przykład karabinów i strzelb).

W przypadku tego rodzaju pozwolenia liczba egzemplarzy broni wynosi 1 sztuka, czasami 2 lub 3 sztuki.

Ogólnie, żeby uzyskać pozwolenie na broń, trzeba:

  • mieć ukończone 21 lat,
  • być osobą niekaraną,
  • mieć stałe miejsce pobytu w Polsce,
  • być osobą zdrową psychiczne i fizyczne,
  • mieć ważną przyczynę posiadania broni.

Do każdego celu posiadania broni są przypisane inne „ważne przyczyny posiadania broni”. W przypadku większości pozwoleń podane są dokumenty, które w obiektywny sposób dowodzą istnienia ważnej przyczyny (na przykład licencja zawodnicza PZSS). Jednak pozwolenie na broń do ochrony osobistej wymaga wykazania: stałego, realnego i ponadprzeciętnego zagrożenia życia, zdrowia lub mienia. Nie ma przy tym wyszczególnionych żadnych dokumentów, które mogłyby poświadczyć taki stan rzeczy.

W praktyce, bardzo trudno wykazać stałe, realne i ponadprzeciętne zagrożenie. Na przykład, osoba mieszkająca w niebezpiecznej okolicy jest zagrożona w podobnym stopniu, jak jej sąsiedzi. W związku z tym, nie jest zagrożona ponadprzeciętnie. Ofiara napaści nie może wykazać stałego zagrożenia, a jedynie jednorazowe. Ofiara kilku napaści, która obawia się kolejnych napadów, nie jest zagrożona realnie, ponieważ obawa znajduje się głównie w psychice…

Urzędy mają zwyczaj właśnie w taki sposób interpretować składane wnioski. Z danych statystycznych wynika, że spośród 37 402 pozwoleń na broń wydanych w 2022 roku, jedynie 154 pozwolenia dotyczyły ochrony osobistej. Pokazuje to, jak rzadko urzędy wydają decyzję pozytywną.

Oprócz badań lekarskich i psychologicznych wymaganych do uzyskania pozwolenia na broń do ochrony osobistej, wymaga się również cyklicznych badań po jego uzyskaniu. Badania lekarskie muszą być powtarzane co 5 lat. Jest to jedyny rodzaj pozwolenia na broń z takim wymaganiem.